دیاستما ( فاصله بین دندانی ) چه درمانی دارد ؟

دیاستما یا فاصله بین دندانی

دیاستما به شکاف یا فضای باز بین دندان‌ها اشاره دارد. این فاصله ها می توانند در هر جای دهان شکل بگیرند. اما گاهی اوقات بین دو دندان جلو در فک فوقانی قابل مشاهده هستند. این وضعیت هم بزرگسالان و هم کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. در کودکان، وجود فاصله بین دندان ها ممکن است به محض در آمدن و رشد دندان‌های دائمی آنها از بین برود. فاصله بین برخی از دندان ها کوچک است و به سختی قابل توجه است، در حالی که برخی از دندان ها ممکن است فاصله زیادی با هم داشته باشند و فضای خالی بین آن ها به راحتی قابل مشاهده باشد. اگر فاصله بین دنداند های خود را دوست ندارید و با آن مشکل دارید، می‌توانید با کمک روش ها و درمان های ارتودنسی از شر این فواصل خلاص شوید و یک لبخند و ظاهر فوق العاده برای خود دست و پا کنید.

علل ایجاد فاصله بین دندان ها چیست؟

دیاستما علل مختلفی دارد و میتواند به دنبال برخی مشلات به وجود بیاید. در بعضی از افراد، ایجاد فاصله بین دندان ها به دو عامل اصلی زیر بستگی دارد:

• اندازه و سایز دندان ها
• اندازه و سایز استخوان های فک

اما به طور کلی زمانی که دندان های یک شخص از حالت عادی کوچکتر هستند به طور قطع بین دندان ها فاصله خواهد افتاد. اندازه دندان ها و استخوان فک شما توسط عواملی مثل ژنتیک مشخص میشود. بنابراین دیاستما میتواند یک وضعیت ژنتیکی و خانوادگی باشد. در برخی موارد رشد بیش از حد بافت لثه در بخش جلویی فک، میتواند باعث ایجاد فاصله زیاد بین دندان ها شود.

زمانی که این بافت به حالت نرمال بازمیگردد، فضای بین دندان ها خالی میشود. برخی از عادت های بد نیز ممکن است باعث ایجاد فاصله بین دندان ها شود. کودکانی که انگشت شست خود را می مکند، ممکن است باعث به وجود آمدن و شکل گرفتن دیاستما شوند. ماهیت مکیدن به گونه ای است که باعث وارد شدن فشار به دندان‌های جلویی می شود. که در نهایت، دندان ها به جلو حرکت کرده و فاصله ای قابل توجه بین آن ها ایجاد میشود.

یک عادت نادرست

در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، دیاستما می تواند ناشی از رفلکس‌های نادرست بلع باشد. به طور معمول هنگام بلع غذا، زبان نباید به دندان ها فشار وارد کند. اما در برخی از افراد به اشتباه این عادت نادرست به کرات رخ میدهد که باعث به وجود آمدن گپ و فاصله بین دندان های جلو میشود. این عادت نادرست  شاید شبیه به یک واکنش بلع باشد، اما برای دندان ها مضر است و حتی میتواند باعث بروز مال اکلوژن شود. دیاستما همچنین می تواند ناشی از پریودنتیت و بیماری لثه باشد.

حتما بخوانید : ترومای دندانی چگونه ایجاد میشود ؟

در این بیماری لثه دچار التهاب و عفونت میشود. اگر پریودنتیت درمان نشود میتواند به بافت دندان ها و همچین لثه آسیب وارد کند. پریودنتیت می تواند به لق شدن دندان، افتادن آن و سرانجام ایجاد فاصله بیش از حد بین دندان ها منجر شود. علائم بیماری لثه شامل قرمز و متورم شدن لثه، شل شدن دندان ها، خونریزی از لثه و عقب نشینی آن است.

روش های تشخیص دیاستما چیست ؟

تشخیص دیاستما توسط دندانپزشکی انجام می شود که معاینه دهان و دندان را انجام می دهد. بخاطر داشته باشید که کودکان معمولاً در دندانهای خود فاصله هایی دارند که نیازی به درمان ندارند. این فاصله ها با رشد کودک و رویش دندان های دائمی برطرف می شوند. دندان های بزرگسال بزرگتر هستند و غالباً به طور طبیعی فضاها را پر می کنند. اما اگر بعد از رویش دندان های دائمی فاصله ای ایجاد شود ، باید با دندانپزشک مشورت شود.

درمان این عارضه می تواند عزت نفس فرد را افزایش دهد و به بهبود کیفیت کلی زندگی بسیاری از افراد کمک کند. در حقیقت ، یک مطالعه نشان داد که ۵۰ درصد از جوانانی که اصلاح فاصله بین دندانی خط میانی را انجام داده اند گزارش داده اند که این کار کیفیت زندگی آنها را به طرز چشمگیری بهبود داده است. رفع فضاهای بین دندان ها نه تنها می تواند تصویر شخصی فرد را بهبود بخشد ، بلکه می تواند عملکرد طبیعی دندان ها را نیز بازگرداند. هر نوع فضایی می تواند باعث عدم تراز دندانها شود. ممکن است مشکلات گاز گرفتن و جویدن ایجاد شود. این موضوع می تواند توانایی فرد در خوردن و هضم مناسب غذا را مختل کند و بر سلامت کلی شما تأثیر بگذارد. با پر کردن فاصله بین دندان ها ، ساختار مناسب دهان بازیابی می شود.

درمان دیاستما چگونه است ؟

بسته به نوع و علت اصلی ایجاد فاصله و گپ بین دندان ها، درمان این مشکل می تواند ضروری باشد و یا نیازی به درمان وجود نداشته باشد. در بسیاری از افراد دیاستما تنها یک مشکل و دغدغه زیبایی تلقی می شود و نشان دهنده مشکل خاصی مثل عفونت لثه ها نیست.

استفاده از بریس ارتودنسی یک روش متداول و معمول برای درمان و اصلاح دیاستما است. بریس ها دارای سیم و براکت هایی هستند که به دندان فشار می آورند تا به آرامی آنها را به هم برسانند و فاصله بین دندان ها را ببندند. انواع مختلف بریس ها میتوانند این مشکل را به راحتی حل کنند. اگر نمی خواهید و تمایلی به استفاده از بریس ارتودنسی ندارید میتوانید با متخصص ارتودنسی خود در رابطه با گزینه های درمانی دیگری برای پر کردن فاصله بین دندان ها صحبت کنید.

حتما بخوانید : جراحی اپیکو چیست ؟

سایر روش های درمانی

لمینت ها یا استفاده از باندینگ دندان میتواند گزینه های دیگری بجز بریس باشند که به بستن این فاصله کمک کنند. در این روش ها از کامپوزیت هایی به رنگ دندان استفاده می شود که می تواند شکاف ها را پر کرده یا روی دندان ها قرار بگیرد تا ظاهر لبخند شما بهبود یابد. این روش همچنین برای پوشاندن تغییر رنگ دائمی دندان و یا ترک خوردن مینای دندان بسیار مفید است. اگر یکی از دندان های خود را از دست داده اید میتوانید از یک بریج دندانپزشکی استفاده کنید تا فضاهای خالی بین دندان ها را پر کنید.

اگر بافت لثه های فوقانی و جلویی شما بیش از حد رشد کرده باشد و باعث به وجود آمدن گپ بین دندان های جلویی شما شده باشد، دندانپزشک با از بین بردن بافت اضافی به ترمیم دیاستما کمک خواهد کرد. برای بستن کامل شکاف ها و فواصل بزرگ ممکن است به بریس نیاز داشته باشید. اگر دندانپزشک تشخیص دهد علت اصلی ایجاد گپ بین دندان ها و یا لق شدن آنها عفونت لثه ها است، شما باید قبل از اینکه به فکر بستن گپ باشید به درمان عفونت لثه ها بپردازید.

شیوه های درمان بیماری لثه متفاوت است. اما ممکن است شامل از بین بردن پلاک و تارتار در فضای بین دندان ها و لثه ها باشد. بیماری جدی و شدید لثه یا پریودنتیت ممکن است برای درمان نیاز به انجام عمل جراحی داشته باشد. انجام عمل جراحی همچنین می تواند به بازسازی بافت لثه و یا بخش آسیب دیده استخوان فک کمک کند.