چسب دندان چه کاربردی در دندانپزشکی دارد ؟

• چسب دندان موقت
• چسب دندان دائمی

• چسبندگی خوبی روی دندان‏‌ها و همچنین تاج‌‏های دندانی ایجاد می‎کند.
• به راحتی توسط بافت اطراف پذیرفته می‏‌شود.
• برداشتن آن آسان است.
• از دندان آسیب دیده محافظت کرده و حساسیت را کم می‎کند.
• بزاق باعث حل شدن آن می‎شود، پس چسب موقت باید ۳ تا ۶ هفته بعد با چسب دائمی عوض شود.
• مقاومت کمی دارد.

حتما بخوانید : نکروز دندان چه زمانی اتفاق می افتد

• این یک پیوند محکم با دندان و ترمیم ایجاد می‏‌کند تا ماندگاری دائمی و طولانی مدت داشته باشد.
• به راحتی توسط بافت اطراف پذیرفته می‏‌شود در نتیجه از دندان‌‏ها و بافت‏‌های مرده محافظت می‌‏کند.
• آب‌بندی خوبی برای مقابله با نشت مواد ایجاد می‌کند.
• از بافت دندان در برابر انواع محرک‏‌های خارجی محافظت می‏‌کند.
• مقاومت استثنایی ایجاد می‏‌کند.
• در بزاق یا هر مایع دهانی دیگری حل نمی‎شود پس ماندگاری بالایی دارد.

کاربرد چسب دندان در روکش های دندانی

یکی از مهمترین کاربردهای این چسب را  میتوان استفاده از آن برای چسباندن انواع مختلف روکش دندان است ، بهتر است بدانید که در دندانپزشکی استفاده از سه نوع روکش مرسوم است:

۱- روکش دندان تمام فلز

هنگامی که امکان تراش دندان به مقدار کافی نباشد بهترین گزینه استفاده از روکش تمام فلز است.در موارد زیادی برای آخرین دندان هر طرف می توان از این روکش استفاده کرد.این روکش مقاوم است اما زیبایی ندارد و سریع آماده می شود.

۲- روکش دندان تمام سرامیک(زیرکونیا)

دندان های عقب ممکن است در اثر فشار زیاد شکسته شوند.این روکش شباهت رنگی بیشتری با دندان های مجاور خود دارد و معمولا طبیعی به نظر می رسد.

۳- روکش دندان PFM ( لایه ای از سرامیک روی آستر فلزی قرار گرفته است)

مرسوم ترین روکش دندان،روکش PFM است.این روکش بیشتر برای دندان های عقب استفاده می شود و برای دندان های جلو چند سالی است کمتر از آن استفاده می شود.دوام و کیفیت این روکش مانند روکش تمام سرامیک است.

چه عواملی موجب شل شدن روکش های دندانی می شوند؟

روکش های دندانی روی پر شدگی های حفره های بزرگ دندانی، ایمپلنت های دندانی، و دندان هایی قرار می گیرند که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند (عصب کشی شده اند). این روکش ها با سمان آب بندی (مخصوص دندانپزشکی) به دندانی که آماده شده است چسبانده می شوند، این چسب ها بر اساس اندازه ذرات آنها، قدرت چسبندگی، انحلال پذیری، و غیره، در انواع مختلفی در دسترس هستند. اگر تحت هر شرایطی، روکش به صورت دنج یا راحت روی دندان قرار نگیرد و پایدار نباشد، منجر به شل شدن آن می شود.

۱- ریز نشت Micro-leakages:

ریز نشت زمانی اتفاق می افتد که سمانی که برای چسباندن روکش به ساختار دندان استفاده شده است شسته می شود. این منجر به ایجاد یک فضای خالی داخل سمان می شود که منجر به شل شدن روکش می شود.

۲- حفره ها/ پوسیدگی های دندانی:

دندان هایی که ترمیم و احیاء شده اند اگر تمیز نگهداشته نشوند، بیشتر مستعد تجمع پلاک های دندانی هستند. به مرور زمان، این منجر به پوسیدگی دندان زیر روکش، و تغییر ساختار دندان می شود.

۳- ساییدن/ فشردن دندان ها روی یکدیگر:

این منجر به وارد آمدن فشار مستمر روی دندان می شود که منجر به ایجاد فشار ناخواسته می شود.

۴- عادات غذایی:

غذاهای چسبناک ممکن است منجر به کنده شدن روکش شوند.

۵- ضربه/ تروما:

هر گونه ضربه ناگهانی هنگام مسواک زدن، کشیدن نخ دندان و تروما در نتیجه زمین خوردن یا مشت و ضربه سنگین می تواند منجر به شل شدن روکش های دندانی شوند.

۶- علل دیگر

• خطاهای فنی در لابراتوار هنگام ساخت روکش، که منجر به تغییر ابعاد یا تحریف روکش می شود.
• عدم قرار گیری کامل سمان هنگام قرار دادن روکش.
• آلودگی سمان با مایعات داخل دهان که موجب بوجود آمدن پیوند ضعیف تری بین روکش و دندان می شود.

علائم و نشانه های شل شدن روکش های دندانی

• ناراحتی و حساسیت
• دندان درد
• درد هنگام بستن بایت
• درد و ناراحتی در فک ها
• تروما به لثه های زیرین
• حساسیت لثه ها

حتما بخوانید : دهانشویه کلرهگزیدین چه ویژگی هایی دارد ؟

در صورت شل شدن روکش موقت چه باید کرد؟

در این صورت بهتر است هر چه سریع تر با دندانپزشک خود مشورت کنید، زیرا منتظر شدن برای مدت زمان طولانی ممکن است موجب تغییر ساختار دندان و حتی ممکن است دندان بیشتر از قبل از حفره خود بالا بیاید تا همسطح با دندان های مجاور قرار بگیرد و تماس خود با دندان های روبرو را حفظ نماید.

علاوه بر این خطر شکسته شدن ترمیم دندان زیر روکش و حتی شکستگی دندان در موارد شدید نیز وجود دارد. شکستگی ترمیم دندان مستلزم بازسازی با کامپوزیت و آماده سازی مجدد دندان همراه با گرفتن قالب جدید از دندانی است که تحت تأثیر قرار گرفته است. دندان های شکسته با روکش شل عموماً با ترمیم های بزرگ مشاهده می شوند جایی که برآمدگی تاج طبیعی کمتر است. در چنین مواردی، روکش های دندانی که درست قرار گرفته باشند، انسجام و استحکام خوبی درستی خواهند داشت.

روکش های دندانی موقتی ممکن است حتی تناسب و راحتی قرار گیری روکش های دائمی را با مشکل مواجه سازند. بنابراین، همیشه بهتر است روکش موقت شل خود را خارج سازید یا آن را مجدداً تثبیت کنید تا از هر گونه فرایندهای پیچیده بیشتری پرهیز نمایید.

بهتر است بدانید

روکش دندان معمولا طول عمر و ماندگاری بالایی دارد.اگر به خوبی از روکش دندان تان مراقبت نکنید بهتر است پس از ۵ تا ۶ سال آن را تعویض کنید.چنان چه روکش دندان مشکلی نداشته باشد و شما را اذیت نکند نیازی به تعویض آن نخواهد بود مگر در شرایطی که آسیب ببیند و دچار تحلیل رفتگی شود.چنان چه روکش دندان آسیب دیده یا به عصب فشار وارد می کند باید آن را تعویض کنید.روکش هایی حاوی ترکیبات فلزی هستند و با دندان های شما مطابقت ندارند می توانند بر روی طول عمر و ماندگاری روکش تأثیر بگذارند.

اولین اصل حفظ سلامت دندان ها،لثه و ترمیم های دندانی رعایت بهداشت دهان است.مراقبت از روکش های دندان طول عمر آن را افزایش می دهد.همان مراقبت های روزمره ای که برای دندان طبیعی خود انجام می دهید برای روکش نیز کفایت می کند.در روز حداقل دو مرتبه مسواک بزنید و یک مرتبه نخ دندان بکشید.این کار از عفونت لثه پیشگیری می کند.هر ۶ ماه یک بار حتما برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید.مشکلات دندانی هر چه سریع تر شناسایی شوند درمان آن ها ساده تر بوده و هزینه کمتری خواهد داشت.