مزیودنس چیست و چه درمانی دارد ؟

مزیودنس

مزیودنس ، دندان اضافی است که در پشت و یا بین دندان های جلویی ظاهر می شود. مزیودنس معمولا در کودکی شناسایی می شود. اگر برای درمان آن اقدام به موقعی صورت نگیرد، امکان دارد مشکلات دندانی دیگری ایجاد شود؛ برای مثال، متراکم شدن دندان ها، غیر هم تراز شدن دندان ها و تاخیر در درآمدن دندان های دائمی.

معمولا پس از شناسایی این عارضه ، برای کشیدن آن اقدام می شود. ممکن است پس از کشیدن دندان، نیاز به انجام درمان های ارتودنسی یا دیگر درمان های دندانپزشکی باشد. به همین دلیل توصیه میشود که همواره برای بررسی وضعیت دهان و دندان ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

مزیودنس چیست ؟

مزیودنس یا دندان اضافی حالتی است که این نوع دندان بین دو دندان پیشین فک بالا به صورت دندان اضافی رشد می کند. وجود این دندان اضافه باعث می شود با رشد ومساوی بودن دندان های دائمی تداخل ایجاد کند وباید آن را فورا درمان کرد.بودن یک دندان اضافه می تواند باعث آسیب به دندان مجاور و رشد سایر دندان ها شود. بهتر است برای پیشیگری از آسیب بیشتر دندان های دائمی این دندان اضافی کشیده شود.

سه نوع مزیودنس وجود دارد:

۱-دندان مکمل یاسپلمنتاری

۲-دندان دائمی یا رادیمنتاری

۳-دندان وارون

وجود این دندان اضافی باعث می شود که ریشه دندان جلوی تحت تاثیر دندان اضافی قرار بگیرد و در بعضی مواقع از کنار دندان بیرون می زند. که اصلا خوشایند نیست .این دندان اضافی به وسیله دندان پزشک معاینه و بعد از تشخیص آن جراح با جراحی ،این دندان اضافی را از لثه خارج می کند.

میزان شیوع دندان اضافه چگونه است؟

برای کل جمعیت شیوع دندان اضافی ۰.۱۵ تا ۳.۹ درصد برآورد می‌شود. میزان شیوع آن برای مزیودنس (دندان اضافی جلوی دهان) معمولاً بین ۰.۱۵ تا ۱.۹ درصد می‌باشد که بسته به نژاد متفاوت است. مزیودنس دو فک بالا شایع‌تر است (۸۲ درصد موارد مزیودنس به فک بالا مربوط می‌شود). دندان اضافی ممکن است به صورت تکی یا چند تایی دیده شود. یک سوم افرادی که مزیودنس دارند، دندان اضافی دیگری نیز دارند. تنها حدود ۲۵ درصد مزیودنس ها در نهایت از لثه کامل بیرون میزنند.

دندان اضافی چه خطراتی برای سلامتی دارد؟

داشتن مزیودنس ، مشکلات دندانی متعددی را ایجاد می کند. در این قسمت به برخی از این پیچیدگی ها می پردازیم:

۱- تداخل با دیگر دندان ها

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که مزیودنس یا دندان اضافی ایجاد می کند، تداخل با سایر دندان ها است. این تداخل در حالات مختلفی اتفاق می افتد:

• تاخیر در درآمدن دندان های اطراف
• در آمدن دندان های اطراف در مکان های نادرست
• شلوغی و تراکم بالای دندان ها در اطراف مزیودنس
• غیر هم ترازی دندان ها (مال اکلوژن) یا مشکلات بایت (bite)
• وجود فاصله یا شکاف میان دندان ها، مخصوصا دندان های جلویی
• خم شدن غیر عادی تاج یا ریشه دندان ها
• بازجذب ریشه دندان های اطراف؛ در این حالت، ساختمان ریشه دندان از بین می رود

حتما بخوانید : آیا حفظ دندان طبیعی مهم است ؟

تداخل مزیودنس با سایر دندان ها ممکن است باعث شود فرد، به درمان ارتودنسی نیاز پیدا کند. به همین دلیل، شناسایی و درمان دندان اضافی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

۲- تشکیل کیست (cyst)

کیست (cyst)، کیسه پر از مایعی است که در نواحی مختلف بدن ایجاد می شود. اگر دندان اضافی به صورت نهفته باشد و از لثه بیرون نیاید، ممکن است باعث ایجاد کیستی به نام کیست دنتی ژروس (dentigerous cyst) شود. به طور کلی، کیست های دنتی ژروس کوچک نشانه یا علامتی ندارند. با این حال، اگر کیست شروع به بزرگ شدن کند، ممکن است مشکلاتی مانند ورم یا جا به جایی دندان های اطراف را به وجود آورد.

۳- درآمدن دندان در حفره بینی

در برخی موارد، دندان اضافه به جای حفره دهان، در حفره بینی ظاهر می شود؛ البته این اتفاق بسیار نادر است. زمانی که دندان در حفره بینی ظاهر می شود، چندین مشکل به وجود می آورد؛ از جمله درد، ورم و انسداد بینی.

آیا مزیودنس  درمانی دارد ؟

لازم است بدانید که مزیودنس  اگرچه به عنوان یک عارضه ای شناخته میشود که علت ایجاد آن چندان مشخص نیست ، اما راه های درمانی برای آن وجود دارد . در مرحله اول لازم است تا اصلا وجود یا عدم وجود این عارضه در دهان بیمار مورد بررسی قرار گیرد ، به همین دلیل لازم است در ویزیت های دوره ای و یا چکاپ توسط دندانپزشک وضعیت دندانها بررسی و وجود یا عدم وجود مشخص شود .

البته راه دیگری هم برای تشخیص مزیودنس  وجود دارد و آن گرفتن عکس رادیوگرافی است ، با استفاده از این عکس ها نیز دندانپزشک میتواند وجود و یا عدم وحود این عارضه در دهان بیمار را به درستی تشخیص و درمان های لارم برای آت را شروع کند .

از جمله  روش های رایج برای درمان این عارضه کشیدن این دندان اضافی است ، البته بهتر است این عمل پیش از سن ۵ سالگی انجام شود تا از بروز مشکلات دیگری در دندان های کودک جلوگیری نماید ، به همین دلیل توصیه میکنیم از همان کودگی به بررسی وضعیت دهان و نحوه رویش دندان های فرزند خود توجه داشته باشید تا از بروز مشکلات و یا ناهنجاری های فکی و دندانی در بزرگسالی جلوگیری شود .

از دیگر روش های درمان که معمولا مکمل روش کشیدن دندان هاست میتوان به استفاده از ارتودنسی دندان اشاره کرد . این روش گرچه به عنوان یک درمان طولانی مدت شناخته میشود اما میتواند وضعیت قرارگیری دندان ها و فاصله صحیح آن را در دهان اصلاح نماید ، پس حتما توجه داشته باشید که روش های درمانی که توسط دندانپزشک برای شما توصیه میشود را با دقت رعایت و آن را انجام دهید .

کشیدن یک راه حل رایج برای مزیودنس  

کشیدن دندان، رایج ترین روش مدیریت دندان اضافی است. اما در برخی موارد، مانند مواقعی که مزیودنس یک دندان شیری است و پیچیدگی ایجاد نشده، دندانپزشک ممکن است آن را نکشد و فقط تحت نظر بگیرد. کشیدن دندان اضافی باید با دقت زیادی انجام شود. دو نوع روش کشیدن وجود دارد:

• ساده. در روش ساده، دندان بدون ایجاد برش در لثه ها، کشیده می شود. دندانپزشک از ابزار مخصوصی برای گرفتن و شل کردن دندان استفاده می کند. این پروسه باید در کلینیک یا مطب دندانپزشکی انجام شود.
• جراحی. در موارد پیچیده تر، مانند زمانی که دندان نهفته است، باید از روش جراحی کمک گرفت. در این پروسه، برشی در لثه ها ایجاد می شود که در نهایت با بخیه بسته می شود. از آنجایی که بیشتر مزیودنس ها نهفته هستند، باید از این روش برای کشیدن آن ها استفاده کرد.

به طور کلی، کمی پس از شناسایی و تشخیص دندان اضافی، برای کشیدن آن اقدامات لازم صورت می گیرد. بدین ترتیب، مزیودنس مشکلات بیشتری در دهان ایجاد نمی کند. البته، کشیدن زودهنگام مزیودنس هم می تواند مشکل آفرین باشد. با کشیدن دندان اضافی، بخشی از لثه که قرار است دندان های دائمی از آن بیرون بیایند، صدمه می بیند. در این حالت، ممکن است دندان ها با تاخیر از لثه بیرون بزنند.

به همین خاطر، دندانپزشک پس از کشیدن مزیودنس باید وضعیت دهان و دندان ها را تحت نظر بگیرد تا بتواند وضعیت رشد و درآمدن دندان های دائمی را بررسی کند. در اکثر موارد، پس از کشیدن دندان اضافی، فرد باید درمان ارتودنسی آغاز کند. درمان ارتودنسی برای تصحیح هم ترازی، موقعیت و فاصله دندان ها از یکدیگر انجام می شود.

حتما بخوانید : نقش ژنتیک در پوسیدگی دندان ها

کمک گرفتن از ارتودنسی برای مزیودنس

همانطور که گفتیم ارتودنسی دندان نیز یکی از روش های درمان این عارضه است . در مواردی که به نظر میرسد دندانهای جلویی فضای کافی برای بیرون زدن دارند اما ظرف شش ماه تا یک سال اثری از فرایند بیرون زدن در آنها دیده نمیشود، ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد به بیرون زدن دندانها کمک نماید.

معمولا برای این منظور بافتی که روی دندان گیر کرده در زیر لثه را پوشانده است برش میخورد (جراحی ساده سرپایی) و سپس نوعی وسیله ارتودنسی (براکت) به آن وصل میشود تا دندان را به بیرون هدایت نماید. در شرایطی که دندان مزیودنس وجود داشته باشد (خواه بیرون زده باشد یا نه)، تا حدی ناهمراستایی عمومی در دندانها مانند کجی و بهم فشردگی دندانها و جا به جایی خط تقارن لبخند اتفاق می افتد. با کمک درمان ارتودنسی میتوانید این مشکلات را اصلاح نمایید.

به خاطر داشته باشید

اگرچه این ناهنجاری نادر است، اما تمام عوارض دندانپزشکی بهتر است در اولین فرصت شناسایی شوند. معاینات زودهنگام از بروز مشکل در رشد دندان دائمی پیشگیری می کند. رعایت بهداشت دهان و دندان نیز ضروری است. در صورتی که کودک شما دچار این عارضه شده است، هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.

به خاطر داشته باشید توجه و اهیمت شما به سلامت و بهداشت دندان به خصوص در کودکان و از همان مراحل ابتدایی که بچه ها دندان های شیری دارند ، میتواند به عنوان ضامنی برای وضعیت سلامت دندان های دایمی فرزند شما باشد ، عدم توجه به دندان های شیری میتواند باعث پوسیدگی ، کجی و … مشکلات در دندان های دایمی شود . پس بار هم تاکید میکنیم به وضعیت و سلامت دندان ها از همان کودکی اهمیت دهید